سمعک موقت
در این متن می خواهیم در مورد قانون سمعک موقت توضیحاتی بدهیم.
یک نکته اى که در متون سمعک و دانشگاه ها به آن اشاره نمى شود، استفاده از سمعک موقت است. عینک موقت و براى مطالعه وجود دارد ولى هرگز سمعک موقت وجود نداشته است. شاید در بحث علمى، سمعک موقت جایگاهى ندارد و باید سمعک به صورت دایم زده شود. اما در آیین نامه ى تجویز و تنظیم سمعک این بند به صریح آمده است
که “اگر در کودکان، افت انتقالى پایدارى وجود داشته باشد، براى اینکه کودک یا نوزاد در معرض افت شنوایى و اثرات جانبى آن قرار نگیرد و ضمنا (اینجا به بعد جالب است) اگر از لحاظ آناتومیکى شرایط طورى باشد که منافاتى با تجویز سمعک BTE وجود نداشته باشد، ادیولوژیست باید اقدام به تجویز سمعک BTE کند”.
“بند” حساس و پر از بحثى است که هر کسى نمى تواند این را به راحتى قبول کند ولى نص صریح آیین نامه است. شاید تعداد مخالفان این بند زیاد باشند ولى به هر حال یکى از بندهاى قطعى آیین نامه ى تجویز و تنظیم سمعک آمریکا براى اطفال است.
این بدان علت است که افت شنوایى انتقالى پایدار اثراتى دستکم از افت شنوایى حسى عصبى ندارد. این مساله بر روى موش ها و همچنین در انسان دیده شده است که افت انتقالى مداوم در دوران رشد کودکى باعث اختلال شنیدارى مرکزى (CAPD) مى شود و این اختلال چیزى است که اگر اثر مخربش بیشتر از اثر مخرب افت حسى عصبى نباشد، کمتر از آن نیست.
نکته ى دیگرى که در این آیین نامه است، این است که چون افت هاى اندک (منظور همان Minimal hearing loss) باعث مى شود طفل در معرض خطرات رشدى و تحصیلى قرار بگیرد، پس باید تقویت به عمل آید، ولى در این موارد بهتر است با تجویز سیستم FM صورت بگیرد.
نکته ى دیگر این آیین نامه که برایم خیلى جالب است این است که در افت هاى یکطرفه، اگر طرف ناسالم به گونه اى است که امکان تقویت آن وجود دارد، حتما باید سمعک براى آن طرف تجویز شود.
این آیین نامه یکى از قوى ترین آیین نامه هاى ادیولوژى در حیطه ى تجویز و تنظیم سمعک در دنیا است که تیم قوى آن را تدوین و گردآورى کرده اند.
برای خرید تنظیم و تعمیر انواع سمعک با ما در تماس باشید.
بدون دیدگاه