بیماری های گوش
به هر نوع بیماری و یا اختلالاتی که بر گوش و شنوایی انسان تاثیر می گذارد، بیماری های گوش اطلاق می گردد.
از جمله بیماری های گوش که میتوان اشاره کرد سرطان گوش، اتواسکلروز، عفونت گوش و بیماری منیر هستند :
سرطان گوش معمولا بر روی پوست گوش خارجی رخ می دهد وکارسینوم و ملانوما که انواع مختلفی از آن هستند، بیشتر در گوش خارجی ،اما درصورت بدخیم بودن میتوانند در داخل گوش هم رخ دهند.
اتواسکلروز تجمع بافت اسفنجی یا استخوان مانند در گوش میانی است که مانع از کارکرد درست استخوانچه، یعنی استخوان رکابی در گوش میانی میشود. این بیماری معمولا در نتیجه ی کاهش شنوایی هدایتی(از دست دادن شنوایی به واسطه ی ایجاد یک مشکل در گوش خارجی یا میانی) است.
بیماری منیر برروی گوش داخلی و سیستم دهلیزی (که به حفط تعادل کمک میکند) تاثیر میگذارد. در این بیماری، بخش حلزون مانند گوش به نام اندام کورتی متورم شده و منجر به از دست دادن شنوایی میشود.
میکروبها مانند باکتریها و ویروسها میتوانند وارد گوش شده و باعث عفونت آن شوند. عفونت گوش میانی یکی از رایج ترین علل برای مراجعه کودکان به دکتر است که میتواند بر گفتار اولیه و توسعه ی زبانی آنها تاثیر گذارد.
اختلال شنوایی
اختلال شنوایی، در نتیجه بیماری یا اختلال گوش خارجی، میانی
و یا داخلی به وجود می آید. آسیب شدید شنوایی در بدو تولد تقریبا همیشه در نتیجه ی اختلال در عملکرد عصب شنوایی است و با دارو یا جراحی قابل درمان نمی باشد. در دوران کودکی شایع ترین علت ایجاد اختلال شنوایی و کم شنوایی، عملکرد ضعیف شیپور استاش به همراه تجمع مایع زرد کم رنگ و روشن در حفره گوش میانی است و این بیماری اوتیت میانی سروز نامیده می گردد. در اوایل و اواسط بزرگسالی علت معمول برای اختلالات پیشرونده شنوایی بیماری اتواسکروز است. علت معمول کم شنوایی پس از سن ۶۰ سالگی پیرگوشی می باشد.
در بسیاری از موارد کم شنوایی به دلیل وجود یک مشکل در انتقال صدا به حلزون گوش است و با دارو یا جراحی قابل اصلاح و بهبوداست. هنگامی که کم شنوایی ناشی از آسیب به سلول های حلزون و یا عصب گوش باشد، قابل درمان دارویی و جراحی نخواهد بود. البته در مواردی مانند اختلالات عصب شنوایی ناشی از بیماری سیفلیس، منییر و یا در برخی موارد کمبود روی استثنائاتی وجود دارد.
پیشگیری از بیماری های گوش
پیشگیری از درمانِ آسیب عصب شنوایی، مهم تر است. برای مثال، مواردی مانند بیماری های گوش نوزاد ناشی از سرخجه در مادر را می توان با واکسن سرخجه پیشگیری کرد. به علاوه، آسیب عصبی شنوایی ناشی از قرار گرفتن در معرض سر و صدای بیش از حد و طولانی مدت با تشخیص زود هنگام قابل پیشگیری است. در واقع، افرادی که در محیط های پر سر و صدا کار می کنند باید از وسایل محافظت شنوایی استفاده کنند و شنوایی آنان بایستی به صورت مرتب پایش شود.
شیوع بیماری های گوش در جمعیت های سنی مختلف متفاوت می باشد. بر اساس آمار تا ۶ سالگی، ۲/۰ درصد از کودکان دچار اختلال شنوایی در یک یا هر دو گوش هستند. تا سن ۱۸ سالگی آمار کم شنوایی به ۵/۲ تا ۳ درصد می رسد. تا سن ۶۵ سالگی، تعداد بزرگسالان مبتلا به اختلال شنوایی تشخیص داده شده به ۵ درصد می رسد. پس از سن ۶۵ سالگی بروز اختلال شنوایی به سرعت افزایش می یابد. حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد از افراد بین سنین ۶۵ و ۷۵ سال و ۴۰ درصد از افراد مسن تر از ۷۵ سال تحت تاثیر بیماری های گوش قرار می گیرند.
برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های گوش با مراجعه به پزشک شنوایی سنجی به صورت دوره ای از وضعیت سلامت خود همیشه مطلع باشید.
بدون دیدگاه