تاثیر کم خونی بر سرگیجه

در این مقاله از کلینیک شنوایی سنجی ماهان سمعک قصد داریم موارد مهم تاثیر کم خونی بر سرگیجه را مورد بررسی قرار دهیم و چند راهکار مناسب و مفید جهت رفع کم خونی و رفع تاثیر کم خونی بر سرگیجه را مورد مطالعه قرار دهیم.

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان متخصص مشاوره بگیرید!

تاثیر کم خونی بر سرگیجه

کم خونی یکی از انواع اختلالات خونی است که می تواند نوزادان تا سالمندان را تحت تاثیر قرار دهد. خستگی، ضعف بدن، سرگیجه و ریزش مو از علائم آن است.
تمام اعضای بدن برای فعالیت خود نیاز به اکسیژن رسانی بی وقفه توسط گلبولهای قرمز دارند که مغز مهم ترین و حساس ترین قسمت های بدن است.

در اثر نارسایی اکسیژن به مغز سرگیجه، برهم خوردن تعادل، گیجی و در نهایت بیهوشی برای فرد اتفاق می افتد. برای پیشگیری و درمان و یا کاهش تاثیر کم خونی بر سرگیجه اول باید راههای شناخت کم خونی را بدانیم سپس علتهای کم خونی را بشناسیم تا بتوانیم از تاثیر کم خونی بر سرگیجه بکاهیم.

در صورت ابتلا به سرگیجه بدون سابقه قبلی در اصفهان به کلینیک شنوایی سنجی ماهان سمعک مراجعه کنید در این کلینیک ضمن معاینه بالینی سیستم شنوایی در صورت نیاز به بهترین متخصصین گوش و حلق و بینی یا متخصصین داخلی و مغز و اعصاب معرفی می شوید.

بیشتر بدانیم: سرگیجه های خطرناک

کم خونی چیست؟

کم خونی وضعیتی است که در آن بدن گلبول های قرمز سالم کمتری نسبت به حالت عادی تولید می کند. هنگامی که شما کم خون هستید، بدن شما به اندازه کافی خون غنی از اکسیژن دریافت نمی کند. کمبود اکسیژن در نهایت شما را خسته یا ضعیف می کند و علائمی مانند ریزش مو و خواب آلودگی ایجاد می کند.

گلبول های قرمز را به عنوان سیستم حمل و نقلی در نظر بگیرید که اکسیژن را به بافت های بدن می رساند. اگرچه بسیاری از قسمت های بدن به ساخت گلبول های قرمز کمک می کنند، اما بیشتر کار در مغز استخوان انجام می شود.

مغز استخوان نوعی بافت نرم در مرکز استخوان ها است که به ساخت انواع سلول های خونی کمک می کند. هموگلوبین پروتئینی است که اکسیژن را درون گلبول های قرمز خون حمل می کند و به گلبول های قرمز رنگ می دهد. افراد مبتلا به کم خونی فاقد هموگلوبین هستند. کمبود گلبول های قرمز در خون را کم خونی می گویند.

کم خونی چگونه ایجاد می شود؟

هورمونی به نام اریتروپویتین که در کلیه ها تولید می شود، به مغز استخوان می گوید گلبول های قرمز بسازد. گلبول های قرمز سالم به مدت ۳ تا ۴ ماه در بدن زندگی می کنند و باقی می مانند. سپس برخی از قسمت های بدن ما سلول های خونی قدیمی را از بین می برد.

اگر میزان هموگلوبین افراد سنجیده شود و مقدار هموگلوبین کمتر از ۱۳.۵ گرم در دسی لیتر در مردان یا کمتر از ۱۲ گرم در دسی لیتر در زنان باشد، فرد به کم خونی مبتلا می باشد.

در واقع اگر بدن آهن کافی برای تولید گلبول های قرمز نداشته باشد، میزان هموگلوبین در این گلبول ها کاهش می یابد و جریان خون به سایر قسمت های بدن محدود می شود. اگر مغز اکسیژن کافی دریافت نکند، ناگزیر سرگیجه و عدم تعادل ایجاد می شود.

به غیر از سرگیجه ناشی از کم خونی، علائم دیگری مانند تنگی نفس و ضربان قلب نیز می تواند نشان دهنده کم خونی باشد. علاوه بر این، افراد مبتلا به کمبود آهن دچار خستگی و درد قفسه سینه می شوند. به این ترتیب برای پی بردن به تاثیر کم خونی بر سرگیجه باید به سایر علائم این بیماری نیز رسیدگی شود.

هنگامی که گلبول های قرمز نتوانند اکسیژن کافی را به سلول های عصبی برسانند، سرگیجه به عنوان یک واکنش مغزی رخ می دهد. بنابر این، کم خونی و سرگیجه ارتباط نزدیکی با هم دارند و آزمایش خون معمولاً اولین آزمایشی است که برای یافتن علت سرگیجه و عدم تعادل لازم است. در صورت تایید ارتباط و تاثیر کم خونی بر سرگیجه، پزشک متخصص باید برای افزایش سطح آهن در بدن دارو تجویز کند.

اگرچه کم خونی و سرگیجه به هم مرتبط هستند، سرگیجه ناشی از کم خونی باید با علائم دیگری همراه باشد. در غیر این صورت، ممکن است دلایل دیگری برای عدم تعادل یا سرگیجه وجود داشته باشد. افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن علاوه بر سرگیجه، باید یک یا چند مورد از علائم زیر را نیز داشته باشند:

سردرد

احساس خستگی و ضعف

پوست رنگ پریده

دست و پاهای سرد

درد قفسه سینه

تنگی نفس

ضربان قلب تند

نداشتن تمرکز

سندرم پاهای بی قرار

تمایل به خوردن مواد غیر خوراکی مانند خاک یخ یا کاغذ

تاثیر کم خونی بر سرگیجه

کم خونی باعث می شود که اندام های بدن شما خون کافی برای عملکرد ۱۰۰٪ دریافت نکنند. اگر این اتفاق در مغز رخ دهد، رگ‌های خونی متورم می‌شوند و باعث فشار به مغز یا سردرد می‌شوند. همین فشار می تواند باعث سرگیجه شود.

کم خونی و خواب

کم خونی و بی خوابی دو علت مرتبط هستند. بیدار شدن با خستگی شدید همراه با بدن درد و ضعف حتی بعد از یک خواب خوب شبانه می تواند نشانه کم خونی باشد.

علائم کم خونی چیست؟

۱. خستگی غیر معمول به عنوان یکی از علائم کمبود آهن

۲. رنگ پریدگی به عنوان یکی از علائم کم خونی

۳. تنگی نفس.

۴. سردرد و سرگیجه از علائم کم خونی است.

۵. تپش قلب

۶. خشکی مو و پوست

۷. تورم و درد زبان و دهان

۸. پاهای بی قرار

۹. ناخن های شکننده یا قاشقی شکل نشانه کمبود آهن است

چندین علامت دیگر وجود دارد که ممکن است نشان دهنده کمبود آهن باشد. اینها معمولاً خیلی رایج نیستند و علاوه بر کمبود آهن با بسیاری از بیماری‌های دیگر نیز همراه هستند. سایر علائم کم خونی و کمبود آهن عبارتند از:

هوس های عجیب: هوس خوردن غذاهای عجیب و غریب یا اقلام غیر خوراکی به نام «پیکا» (معمولاً یخ، خاک، گچ یا کاغذ) می تواند نشانه کمبود آهن باشد. این مشکل در دوران بارداری نیز ممکن است رخ دهد.

اضطراب: در صورت کمبود آهن، کمبود اکسیژن در بدن می تواند باعث اضطراب شود. با این حال، می توان آن را با تنظیم سطح آهن بهبود یا حذف کرد.

سردی دست و پا: کمبود آهن به معنای کمبود اکسیژن در دست و پا است. برخی افراد دچار لرز عمومی یا سردی دست و پا می شوند.

عفونت های مکرر: از آنجایی که آهن برای سیستم ایمنی ضروری است، کمبود آهن می تواند شما را بیش از حد معمول مستعد ابتلا به بیماری کند.

چه اقداماتی برای درمان کم خونی لازم است؟

اگر فکر می کنید کم خونی و کمبود آهن دارید، باید سریع اقدام کنید زیرا خطرات کم خونی بسیار جدی است. برای درمان کم خونی به نکات زیر توجه کنید:

۱. با یک متخصص داخلی صحبت کنید

اگر فکر می کنید علائم یا نشانه های کمبود آهن دارید، حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. یک آزمایش خون ساده نشان می دهد که آیا کم خونی فقر آهن دارید یا خیر.

اگر پزشکتان تشخیص داده باشد که آنمی فقر آهن دارید، ممکن است بتوانید به راحتی با افزایش مصرف آهن در رژیم غذایی یا مصرف مکمل های آهن، آن را درمان کنید. هدف اصلی درمان بازگرداندن سطح هموگلوبین به حالت طبیعی، از بین بردن کم خونی و پر کردن ذخایر آهن است. اطمینان حاصل کنید که تا حد امکان از طریق رژیم غذایی خود آهن کافی دریافت می کنید. از مکمل ها فقط طبق دستور پزشک استفاده کنید.

۲. غذاهای غنی از آهن بخورید

اگر پزشک فکر می کند علت مشکل شما کمبود آهن در رژیم غذایی شماست، از غذاهای غنی از آهن استفاده کنید. مثل:

گوشت قرمز و مرغ

سبزیجات با برگ تیره مانند اسفناج و کلم

میوه های خشک مانند کشمش و زردآلو

لوبیا و سایر حبوبات

غذاهای دریایی

دانه ها و آجیل

نکته مهم: ویتامین C به جذب بهتر آهن در بدن کمک می کند. مطمئن شوید که غذاهای غنی از ویتامین C مانند میوه ها و سبزیجات مصرف می کنید. همچنین اجتناب از غذاهای خاصی که جذب مقادیر زیادی آهن را مسدود می کنند، می تواند مفید باشد، از جمله: چای، قهوه، و غذاهای سرشار از کلسیم، مانند محصولات لبنی و غلات کامل.

۳. در صورت تجویز پزشک از مکمل های آهن استفاده کنید.

به طور کلی، شما باید فقط تحت نظر پزشک خود مکمل آهن مصرف کنید. اگر نمی توانید سطح آهن را تنها از طریق رژیم غذایی بازیابی کنید این راه حل خوبی برای کم خونی است. اگر مکمل آهن مصرف می کنید، برای بهبود جذب آهن، آب پرتقال را با آن بنوشید.

به یاد داشته باشید که مصرف مکمل های آهن می تواند عوارض جانبی داشته باشد. اینها شامل درد شکمی، یبوست یا اسهال، حالت تهوع، استفراغ و مدفوع سیاه می شود. با این حال، این اثرات معمولاً با گذشت زمان کاهش می‌یابد و به دوز آهنی که دریافت می‌کنید بستگی دارد