تکنولوژی سمعک و ساختمان و ساختار عملکردی درون آنها به انواع مختلفی تقسیم می شوند. در روز های اولیه ساخت سمعک، تکنولوژی سمعک بسیار ضعیف بودو به عنوان مثال از لوله های وکیوم و باتری های بسیار بزرگ در ساختار سمعک استفاده می شد ولی امروزه به کمک میکروچیپ ها، محاسبات کامپیوتری و پردازش های دیجیتالی بر روی صدا توسط سمعک ها اعمال می شود. به طورکلی سمعک ها بر اساس تکنولوژی سمعک به موارد زیر تقسیم میشوند :
1 ) سمعک آنالوگ
در پردازش آنالوگ صوت، حرکت هوا توسط میکروفون به یک جریان همسان ولی پیچیده الکتریکی تبدیل می شود. صدای آنالوگ مثل تهیه فتوکپی بوده و یک تصویر کلی از صدای اصلی ارائه می شود. در واقع این پردازش شبیه تهیه کپی مجدد از روی یک فتوکپی است که در این حالت کیفیت صوتی مطلوبی نخواهیم داشت. به طور کلی سمعک های آنالوگ از سایر مدل ها ارزانتر هستند.
سمعک های آنالوگ البته در بعضی موارد، از سمعک های دیجیتال قویتر هستند. با این که صدا را بلندتر می کند ولی تمایزی بین انواع صدا ایجاد نمی کند. بعضی از سمعک های آنالوگ قابلیت برنامه پذیری در محیط های مختلف دارند و می توان سمعک را برای سطوح مختلف صدا برنامه ریزی کرد.
افراد کم شنوایی که مدت های مدیدی از سمعک های آنالوگ استفاده کرده اند، این سمعک ها را به نوع دیجیتال ترجیح می دهند چرا که گوش آنها به سمعک های آنالوگ عادت کرده است.
2 ) سمعک دیجیتال
در پردازش دیجیتال صوت، صدا به صورت یک سری از اعداد کد بندی شده و در هر زمان بلندی و شدت صدا مشخص میگردد. پردازش صدا با روش دیجیتال، دقیق تر و با جزئیات بیشتری همراه خواهد بود. صدای دیجیتال به صورت کاملاً دقیق قابل تکرار است. صدای دیجیتال را می توان در دفعات متعدد، بدون کاهش کیفیت و بی نهایت تکرار کرد. این کار مانند تهیه کپی های متعدد از یک تصویر اسکن شده است، که در این حالت کیفیت صوتی مطلوب تری خواهیم داشت. سمعک های دیجیتال غالبا کمی گرانتر هستند. همچنین قابلیت برنامه پذیری دارند.
سمعک های دیجیتال صدا را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کنند و از انعطاف پذیری بالایی در تنظیم برخوردار هستند. بعضی از سمعک های دیجیتال مجهز به تکنولوژی های وایرلس (بیسیم) و بلوتوث هستند. ویژگی حذف دیجیتالی سوت کشیدن ، می تواند میزان صدای بالاتری را بدون سوت کشیدن (فیدبک) سمعک فراهم کند.
تکنولوژی سمعک دیجیتال می تواند برنامه های مختلفی را برای شرایط شنیداری مختلف در حافظه خود نگهداری کند. همچنین بعضی از سمعک های دیجیتال می توانند بواسطه تکنولوژی میکروفون های جهت دار خود بر روی صدای گفتار اشخاص مقابل شما تمرکز بیشتری پیدا کنند. می توانند صداهای مزاحم را از صدای گفتار تشخیص دهند و در نتیجه صدا های مزاحم را حذف و صدای گفتار را تقویت کنند و در نتیجه شخص می تواند درک خیلی بهتری از گفتار داشته باشد.
3 ) سمعک هوشمند
مورد بعدی در لیست انواع تکنولوژی سمعک، سمعک فرا هوشمند است. این عنوان به سمعک هایی اطلاق می شود که توانایی یادگیری سطح دلخواه صوتی و تقویتی اصوات را برای استفاده کنندگان یاد می گیرند. و علاوه بر داشتن پردازش دیجیتالی پیشرفته، توانایی ثبت و نگهداری داده های مربوط به استفاده از سمعک را در خود ذخیره میکنند.
4 ) سمعک فرا هوشمند
گونه بعدی تکنولوژی سمعک ، سمعک های فرا هوشمند است .این سمعک ها پیشرفته ترین سطح تکنولوژی را در میان سمعک ها دارد. سمعک های فرا هوشمند عملکردی کاملا اتوماتیک دارند.
این گونه سمعک ها بهترین عملکرد در حذف نویز زمینه، بالاترین درجه از انعطاف پذیری و تناسب برای جبران کم شنوایی، قابلیت اتصال بی سیم سمعک ها به یکدیگر و پردازش دو گوشی در تمام شرایط، قابلیت اتصال بی سیم به تلفن همراه، تلفن ثابت، تلویزیون، کامپیوتر و دیگر دستگاه های سازگار با بلوتوث
5 ) سمعک قابل برنامه ریزی
تکنولوژی سمعک های قابل برنامه ریزی یک مرتبه پیشرفته تر از سمعک های آنالوگ هستند، چرا که این نوع سمعک ها به وسیله کامپیوتر قابل تنظیم بوده و در آن ها می توان بیش از یک برنامه را تنظیم نمود.